ফিলিস্তিনি ইতিহাস (অংশ-১)

লেখক:জেহেৰুল ভূঞা

১৩ কোটি ফিলিস্তিন অধিবাসীৰ ভিতৰত কেৱল ২০% হে খ্ৰীষ্টিয়ান লোক। ই‌য়াৰ ভিতৰত প্ৰায় ৭০% মানুহ ইজৰাইল আৰু ফিলিস্তিনৰ বাহিৰত বসবাস কৰে। প্ৰথম কথাটো হ’ল যে কিছুমান লোকৰ মাজত এনে এটা প্ৰভাৱ পৰিছে যে মুছলমানৰ তেজ ফিলিস্তিনত পতন হ’বলৈ ধৰিছে যাতে ই সন্তুষ্ট – শান্ত অনুভৱ কৰিব পাৰে।
ফিলিস্তিনৰ সমস্যা অকল মুছলমানৰ সমস্যা নহয়। কথা এইটোৱেই যে এই সমস্যাৰ বলিত আৰব মুছলিমৰ অনুপাত তুলনামূলকভাৱে উচ্চ। ঠিক তেনেদৰে ইজৰাইলৰ সকলো বাসিন্দা ইহুদী নহয়। সেয়ে ১৮% মুছলমান,২% খ্ৰীষ্টিয়ান , কিছুমান ড্ৰুইড আৰু আন কিছুমান অন্য ধৰ্মৰ । ইজৰাইলৰ বাসিন্দাৰ ভিতৰত ৭০% মানুহ ইহুদী, তাৰে ভিতৰত কিছুমান ইহুদী ফিলিস্তিনত ইজৰাইলী দখলৰ বিৰোধিতা কৰে। তেওঁলোকৰ নিজা সংগঠন আছে।
বিষয়টো হৈছে ন্যায়। ফিলিস্তিন কাৰ মাটি ?
এই সিদ্ধান্ত ইতিহাসে ল’ব যে ই ফিলিস্তিনৰ নে ইজৰাইলৰ। এয়া প্ৰমাণ কৰিবলৈ নথি-পত্ৰৰ প্ৰয়োজন আছে। যেনেকৈ তোমাৰ ঘৰ তোমাৰ হ’বলৈ নথি-পত্ৰৰ প্ৰয়োজন হয়। কাৰণ স্থিতিটো শিশুসুলভ তৰ্কৰ ওপৰত আধাৰিত নহ’ব।
ভূগোল :-
পেলেষ্টাইন হৈছে ভূমধ্য সাগৰ আৰু জৰ্ডান নদীৰ মাজৰ অঞ্চল। খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৫ শতিকাৰ আগতে ৰোমান চিত্ৰশিল্পী হেৰোডোটাছৰ লিখনিত পেলেষ্টাইন নামটো দেখা যায়।খ্ৰীষ্টপূৰ্ব দ্বাদশ শতিকাত অঞ্চলটোত বাস কৰা ফিলিস্তিনি লোকসকলৰ পৰা পেলেষ্টাইন নামটো উদ্ভৱ হৈছে বুলি ব্যাপকভাৱে বিশ্বাস কৰা হয়। খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ১৬শ শতিকাত পয়গম্বৰ যাকোব (মুছলমান) বা যাকোব (বাইবেল)ৰ বংশধৰসকলে কানান নামৰ চহৰত বাস কৰিছিল, যাক পিছলৈ বানু ইস্ৰায়েল বুলি জনা যায়। বাইবেল আৰু কোৰআনত সেইবোৰৰ বিষয়ে বিতংভাৱে উল্লেখ কৰা হৈছে। চমুকৈ, ফিলিস্তিনি আৰু ইজৰাইলীসকলে একে সময়তে তাত বাস কৰি আছিল।
ইহুদীসকলক প্ৰায়ে খ্ৰীষ্টৰ আগত অচূৰীয়া, বেবিলনীয় আৰু ৰোমানসকলে নিৰ্বাসিত কৰিছিল। জেৰুজালেমৰ সমাজগৃহসমূহ ধ্বংস কৰাত ৰোমানসকলে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। খ্ৰীষ্টৰ পিছত, ইহুদীসকলে দেৱীচৰ অপৰাধৰ বাবে যথেষ্ট অত্যাচাৰৰ সন্মুখীন হৈছিল। ২৫০ ৰ পৰা ১৯৪৮ চনলৈ, ১০৯খন ভূমিৰ লোকসকলক বিতাড়িত কৰা হৈছিল।
১৩৬ খ্ৰীষ্টাব্দত ৰোমান সম্ৰাট হেড্ৰিয়ানৰ নিষ্ঠুৰ অত্যাচাৰৰ ফলত প্ৰায় ৪০ লাখ লোক নিহত হৈছিল।
১০০৭ চনৰ পৰা ১০১২ চনলৈ বহুতো ইহুদীক বলপূৰ্বক হত্যা কৰা হৈছিল। ইয়াৰ নেতৃত্ব দিছিল ৰজা ৰবাৰ্ট দ্য পবিত্ৰ, দ্বিতীয় ৰিচাৰ্ড, নৰ্মাণ্ডিৰ ডিউক আৰু দ্বিতীয় হেনৰী আৰু পবিত্ৰ ৰোমান সম্ৰাট।
ক্ৰুছেডৰ সময়ত এই অত্যাচাৰবোৰ তেওঁলোকৰ শীৰ্ষত উপনীত হৈছিল। ১০৯৬ চনত ফ্ৰেন্স -জাৰ্মান যোদ্ধাসকলে ৰিন আৰু ডেনিউবত ইহুদী সম্প্ৰদায়ক হত্যা কৰে। ১২,০০০ ইহুদী তৰোৱালৰ দ্বাৰা নিহত হৈছিল।
১০৯৯ চনত ইউৰোপীয়ানসকলে জেৰুজালেম দখল কৰে আৰু এখন খ্ৰীষ্টান ৰাজ্য স্থাপন কৰে। ইউৰোপ আৰু মধ্য প্ৰাচ্যত হাজাৰ হাজাৰ ইহুদীক মৃত্যুদণ্ড দিয়া হৈছিল। এইটো লিপিবদ্ধ কৰা হৈছে যে যিসকলে সমাজগৃহত প্ৰাৰ্থনাত লিপ্ত আছিল তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ সমাজগৃহৰ সৈতে ঘেৰি ধৰি জুই লগোৱা হৈছিল।
১৩৪৮ চনত কেৱল জাৰ্মানীত ১১৪০০ জন ইহুদীক জ্বলাই হত্যা কৰা হৈছিল আৰু ইহুদীসকলক মহামাৰীৰ বাবে দোষাৰোপ কৰা হৈছিল।
ইহুদীসকল স্পেইনত সুৰক্ষিত মুছলমানৰ অধীনত আছিল। স্পেইনত মুছলমানসকলৰ পতনৰ লগে লগে ৭০ টা ইহুদী সম্প্ৰদায়ক হত্যা কৰা হৈছিল। বলপূৰ্বক ৰূপান্তৰৰ সন্মুখীন হৈছিল। ১৪৫৩ চনত পোলেণ্ডকে ধৰি বহুতো অঞ্চলই তেওঁলোকৰ ইহুদী নাগৰিকত্ব হেৰুৱায়।
১৪৯২ চনত স্পেইনৰ পৰা ধৰ্মান্তৰিত হ’বলৈ অস্বীকাৰ কৰা ৩,০০,০০০ ইহুদী আশ্ৰয়ৰ বাবে ইছলামিক তুৰস্কলৈ পলাই যায়। ১৪৯৭ চনত ইহুদীসকলক পৰ্তুগালৰ পৰা বহিষ্কাৰ কৰা হয়। ২০,০০০ ইহুদীয়ে দেশ ত্যাগ কৰে।
কেথলিক গীৰ্জাৰ দিনবোৰত গীৰ্জাই কেৱল এই গণহত্যাবোৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ অক্ষম হোৱা নাছিল, কিন্তু গীৰ্জাই প্ৰায়ে ইহুদী বিৰোধী আইন আনিছিল। ১৮৪৬ চনত ভেটিকেনে এনে ধৰণৰ নিষেধাজ্ঞা উঠাই লৈছিল। এইটো নিজেই গীৰ্জাৰ ইতিহাস যিয়ে নিজৰ ভুল স্বীকাৰ কৰিছে।
১৯৩৩ চনৰ পৰা জাৰ্মানীত হোৱা হলোকষ্ট ইউৰোপত ইহুদী বিৰোধীতাৰ ধাৰাবাহিকতা আছিল। কেৱল হিটলাৰ আৰু জাৰ্মানসকলক দোষ দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণ নহয়। বুৰঞ্জীয়ে দেখুৱাইছে যে সমগ্ৰ ইউৰোপে ইহুদীসকলৰ সৈতে বিশ্বাসঘাতকতা কৰাৰ বাহিৰে আন একো কৰা নাছিল। এয়া হৈছে যোৱা অৰ্ধ শতিকাৰ ইতিহাস।
মুছলমান ,ইহুদী আৰু জেৰুজালেম
দৰাচলতে, যিসকলে ইতিহাস জানে তেওঁলোকে বৰ্তমানৰ ঘটনাৱলীত মুছলমানসকলক ইহুদী বিৰোধী বুলি উপহাস কৰা দেখি হাঁহিছে। আহক নিজেই পেলেষ্টাইনলৈ আহক।
যেতিয়া পয়গম্বৰৰ পিছত ইছলামিক শাসন বিকশিত হৈছিল, ৬৩৮ খ্ৰীঃত, ‘ইছলামৰ দ্বিতীয় খলিফা আৰু পয়গম্বৰৰ ঘনিষ্ঠ অনুগামী ওমৰ ইবনে আল-খাট্টাব (ৰাঃ)য়ে জেৰুজালেমক বাইজেন্টাইন সাম্ৰাজ্যৰ পৰা মুক্ত কৰিছিল। পুৰণি বাইজেন্টাইন সাম্ৰাজ্যই আবু উবাইদাৰ নেতৃত্বত মুছলমান সেনাৰ ওচৰত আত্মসমৰ্পণ কৰিব লগা হৈছিল ।
খলিফাজন নিজে ইতিপূৰ্বে মদিনাৰ পৰা জেৰুজালেমলৈ পোনপটীয়াকৈ আহিছিল কিয়নো তেওঁলোকে খলিফাৰ আগত আত্মসমৰ্পণ কৰিবলৈ সাজু হোৱাৰ চৰ্ত প্ৰস্তুত কৰিছিল। খলিফা ওমাৰে (ৰঃ) ভূমিৰ পৱিত্ৰতাক সন্মান জনাই এটোপাল তেজ নোলোৱাকৈ শান্তিপূৰ্ণভাৱে পবিত্ৰ চহৰখনৰ চাবি গ্ৰহণ কৰিছিল।
খলিফাৰ দ্বাৰা স্বাক্ষৰিত শান্তি চুক্তিত তেওঁ খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম্মসমূহ বজাই ৰাখিবলৈ আৰু কাকো বলপূৰ্বক ধৰ্মান্তৰিত নকৰিবলৈ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল আৰু তেওঁৰ অনুগামীসকলে এই প্ৰতিশ্ৰুতি পালন কৰিছিল।
বহু শতাব্দী ধৰি বাইজেন্টাইন সাম্ৰাজ্যৰ দ্বাৰা নিৰ্যাতিত হৈ থকা ইহুদীসকলৰ পবিত্ৰ ভূমিত কোনো অধিকাৰ বা উপাসনাৰ স্বাধীনতা নাছিল। যেতিয়া উপাসনাৰ সময় হৈছিল, তেওঁলোকে পাহাৰত উঠি পবিত্ৰ মন্দিৰলৈ চাই প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল। খলিফা ওমৰে (ৰা়ঃ) ইহুদীসকলক তাত থাকিবলৈ অনুমতি দিছিল আৰু তেওঁলোকে উপাসনাৰ স্বাধীনতা ঘূৰাই পাইছিল।
এইটো এক বা দুই বছৰ বুলি ধাৰণা নকৰিব। ৬৩৮ খ্ৰীষ্টাব্দৰ পৰা ১০৯৯ খ্ৰীষ্টাব্দলৈ, অৰ্থাৎ ৪৫৮ বছৰ ধৰি ইহুদী, মুছলমান আৰু খ্ৰীষ্টানসকলে এই দেশত বৈকল্পিক মুছলমান শাসনৰ অধীনত ভাতৃ হিচাপে বাস কৰিছিল।
হজৰত ওমৰে (ৰাঃ) তেওঁৰ কথা প্ৰজন্মৰ কাৰণে ৰাখিছিল!! এই প্ৰতিশ্ৰুতি ১০৯৯ চনত ইউৰোপীয় জেৰুজালেম বিজয়লৈকে পালন কৰা হৈছিল। মন কৰিকৰিব লগীয়া যে ইহুদীসকলৰ পৰা ৰাজ্যপাললৈকে ফেটিমিডসকলৰ শাসনকালত নিযুক্ত কৰা হৈছিল। এইটোও মনত ৰাখিব লাগিব যে ইয়াৰ আগতে হাজাৰ বছৰ ধৰি কোনো মানৱ অধিকাৰ প্ৰদান কৰা হোৱা নাছিল।
১০৯৯ চনত জেৰুজালেম মুছলমানসকলৰ হাতত হেৰুৱায়। ইহুদীসকলৰ সংঘৰ্ষৰ সময়ো আৰম্ভ হৈছিল। তাৰ পিছত গণহত্যা সংঘটিত হৈছিল।
১১৮৭চনত চুলতান ছালাহুদ্দিন আয়ুবৰ নেতৃত্বত মুছলমানসকলে জেৰুজালেম পুনৰ দখল কৰে। ইহুদীসকলক সকলো সুৰক্ষাৰ সৈতে তাত পুনৰ সংস্থাপন কৰা হৈছিল।
মুছলমানসকলে স্পেইন জয় কৰাৰ সময়ত একে ধৰণৰ উদাহৰণ স্থাপন কৰিছিল। যদি সন্দেহ হয়, ইউৰোপত ইহুদীসকলৰ সোণালী যুগ বিচাৰি চাব পাৰে। দেখা যায় যে ইহুদীসকলৰ সোণালী যুগ মুছলমানৰ স্পেইনত আছিল। ১৪৯২ চনত স্পেইনত মুছলমান শাসনৰ সমাপ্তিলৈকে তেওঁলোক স্পেইনত সুৰক্ষিত আছিল। তাৰ পিছত তেওঁলোকক খেদি পঠোৱা হৈছিল। আকৌ, মুছলমানসকলেই ইহুদীসকলক আশ্ৰয় দিছিল।
১৫১৭-১৯১৭ বৰ্ষত, ফিলিস্তিনি অটোমান তুৰ্কী শাসনৰ অধীনত, ইহুদীসকল সুৰক্ষিত আছিল। অটোমান খলিফা বাছাইদ ২ য়ে স্পেইন আৰু পৰ্তুগালৰ পৰা বহিষ্কৃত ইহুদীসকলক আশ্ৰয় প্ৰদান কৰিছিল। ১৯১৭ চনত প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধৰ শেষত তুৰ্কী খলিফা উৎখাত হোৱালৈকে ইছলামিক তুৰ্কীত ইহুদীসকলক সুৰক্ষিত কৰা হৈছিল।
এই সময়ছোৱাত ইউৰোপত ইহুদীসকলক হত্যা কৰা হৈছিল। এটা কথা, যদি মুছলমানসকলৰ ইহুদীসকলৰ প্ৰতি অন্ধ বিদ্বেষ থাকে, তেন্তে আজিৰ মুছলমানসকলে খলিফা ওমৰ (ৰাঃৱ্), পিছৰ আমাৱী, আব্বাচিদ, ফাটিমিছ, ওথমানিছ আৰু পয়গম্বৰক অনুসৰণ কৰা চুলতান ছালাহুদ্দিন আয়ুবিৰ ইছলামিক আত্মা দেখা নাপায়। তেন্তে আপুনি আমাক কেনে অন্ধ শত্ৰুতাৰ বাবে দায়ী কৰে যিটো তেওঁলোকৰ নাই? (ফিলিস্তিনি ইতিহাস অব্যাহত আছে)